Hitit Duvar Yazısı
09 Mayıs 2011Haziran Ayı Bitmeden Yapılacaklar
06 Haziran 20113 hafta önce gönderdiğim haftalık bültende “Haftasonu kışın uyuşukluğunu atmak üzere 1 haftalığına tatile gidiyorum. Geleceğim, bekleyin beni :)” demiştim.. Tatil planımızı aylar öncesinden yapmıştık. Geçen sene bir arkadaşımızın önerisiyle gidip beğendiğimiz HavaSu Köy’ü annelerimiz de görsün istemiştik. Onlarla birlikte 1 hafta geçirecek, temiz hava – bol gıda ikilisiyle beslenecek, ruhsal ve fiziksel olarak dinlenecektik.. Plan buydu.. Peki ne oldu dersiniz; John Lennon’ın dediği gibi biz planlar yaptık, başımıza başka şeyler geldi..
Size bülteni göndermeden 2 hafta önce annem gözüyle ilgili bir sıkıntı yaşamaya başlamıştı. İlk hafta çok ciddiye almamıştık, 2. hafta gittiği doktor da yanlış teşhis koymuş. Sıkıntısı devam edince bu kez başka bir doktora gitti ve tatile gitmeden 2 gün önce anlaşıldı ki göz sinirlerinde iltihap oluşmuş ve bu da ciddi bir görme kaybına neden olmuş. Cuma sabah bu kez birlikte gittik, doktor “Teyze geç kalmışsınız” deyince başımdan aşağı kaynar sular döküldü.. İlk 3 gün içinde gitseymiş %100’e yakın tedavisi mümkünmüş, ama 3 hafta geçtiğinden “ne kadar kurtarsak kardır, hemen tedaviye başlıyoruz” dediler. İlk 3 günün ilacı hastanede seruma katılarak verilecek, sonra da hap kullanmaya başlayacaktı. Ancak annem şeker hastası olduğu için bu tedavinin şekerini daha da yükselteceğini, o yüzden insülin iğnesi kullanması gerektiğini söylediler. Bütün gün hastanenin farklı yerlerinde koşturup durduk. Filmler çekildi, görmeyle ilgili testler yapıldı, kan verildi, insülin iğnesi yapmayı öğrendik filan.. Tedavinin hastanedeki bölümünün Pazar günü biteceğini ve Pazartesi de kontrole gelmemiz gerektiğini söylediler. Cumartesi ve Pazar günleri sürekli şeker ölçerek ve annemin görmesini kontrol ederek geçti. Pazartesi tekrar gittiğimizde ilaca nasıl devam edeceğimizi anlattılar ve 1 hafta sonrası için randevulaştık.
Peki tatil ne mi oldu?
Bizim planımız Cumartesi sabah yola çıkmaktı, ama çıkamadık tabii. İlk şoku atlatınca gideceğimiz yeri aradık ve durumu anlattık. Belki hiç gelemeyebileceğimizi, o yüzden odaları başkasına satabileceklerini ama süreç yolunda giderse Salı günü yola çıkabileceğimizi söyledik. Sağolsunlar anlayışla yaklaştılar ve odaları tutacaklarını söylediler. Pazartesi günü öğlene doğru hastanede işimiz bitince yola çıkmaya karar verdik. Akşam oraya varmamız geç saatte olacaktı. O yüzden, tatilde zaten görüşmeyi planladığımız Antalya’daki arkadaşımızla konuştuk. O gece onda kalıp ertesi gün yola devam etmeye karar verdik.
Annem önce gelmek istemedi, ben de o gelmezse bizim de gitmeyeceğimizi, yoksa aklımızın onda kalacağını söyledim. Kabul etti. Cuma günü işe gitmediğim için yapmam gereken bazı banka işlemlerimi yapamamıştım. Bir arkadaşımı arayıp ondan yardım istedim. O da sağolsun ödemelerimi halletti.
Orada geçirdiğimiz süre boyunca ana konumuz hastalık oldu tabii. Öte yandan annem, “iyi ki bu süreci birlikte yaşadığımızı” söyleyip durdu. Çünkü yemek ve ilaç saatlerine maksimum özen gösterdik ve ben de iğnelerini yaptım. Ayrıca da yalnız kalmamış oldu.
Döndük; tedavi devam ediyor, bugün yine kontrolleri var. Tedavinin olabilecek en iyi düzeyde neticelenmesi için dua ediyorum.
Niye mi böyle uzun uzun anlattım, “hayat biz plan yaparken başımıza gelenlerdir” de ondan.. Hepimizin böyle hikayeleri vardır. Siz plan yaparsınız, ama evdeki hesap çarşıya uymaz ve olanlar sizi bambaşka yollara yönlendirebilir. Neyse ki bizim durumumuzda yolumuzdan çok sapma olmadı. Annem büyük bir sükunet ve sabırla olanı kabul etti, “Neden ben?” demedi. Şimdi aynı sakinliği tedavi sürecinde gösteriyor. “Peki şimdi ne yapacağız / nasıl yapacağız?” soruları bizi yönlendirdi, atacağımız adımları düşünmemizi / bulmamızı sağladı.
Hayat siz planlar yaparken karşınıza umulmadık / hesaplanmadık / tasarlanmadık şeyler çıkarmaya devam edecek. Bildiği gibi akacak.. Direnmeyi bırakıp ona uyum sağladığınızda eminim herşey daha kolay olacak..
Sağlıklı günler diliyorum, sevgimle kucaklarım…
PS 1: “İmza Günü” nü, Mutluluk Projesi grubunun son toplantısıyla birlikte 11 Haziran 2011 Cumartesi günü 10:30 – 13:30 arası Hasbahçe’de yapacağız. Kahvaltı için rezervasyon yapılması gerektiğinden katılımınızı bildirebilirseniz sevinirim.
PS 2: “Üyelere Özel” bölümünde bu haftaki konumuz “kendimizi affetmek” olacak.
PS 3: Haftalık bültene üye olmak için ncigdematabey@gmail.com adresine “bültene üye olmak istiyorum” konulu bir mesaj atınız.
15 Comments
Çiğdem’ciğim,
Anneciğine geçmiş olsun.
Ben de bu kız beni neden aramadı demiştim. Dilerim anneciğin tamamen iyileşir ve umarım dinlenmiş, yorgunluklarınızı atmışsınızdır kampta…
Tijenciğim çok sağol.. O kadar isteyip de görüşememiş olmamıza çok üzüldüm, bi dahaki sefere inşallah.. Tatilde çok dinlenemedik doğrusu, ama fiziksel yorgunluk bişey değil, uyuyorsun geçiyor.. 🙂 kucaklarım…
çok geçmiş olsun, acil şifalar diliyorum annenize..
Çiğdem Hanım Merhaba,
Çok geçmiş olsun diliyorum anneciğinize acil şifalar diliyorum. John Lenonun bu sözünü bende özellikle annem hasta olduğundan beri çok kullanırım, ne güzel anneniz “neden ben ” dememiş, annem şuan çok şükür kontrollerde temiz çıkmasına rağmen hala neden ben diyor zaman zaman ve örneğin kanseri atlatıpta 5 yıl sonra tekrar nüksedenleri görünce içinde korku oldu atlatmasına rağmen ben hastayım diyor halbuki iyi çok şükür sıçrama da yok. Hasta değilsin çok şükür iyileştin deyince de ya sıçrarsa? diyor. Ne kadar yardım etmeye çalışsam olumlu sonuç alsamda kafasında kurmasını tam engelleyemiyorum insanın kendinde bitiyor herşey. Bizlerle paylaştıığınız için teşekkür ederim.
Mutlu haftalar diliyorum
Sevgilerimle
Geçmiş olsun.Acil şifalar diliyorum.
Çiğdemciğim, çok geçmiş olsun, geçikmiş de olsa tatil yapabilmenize sevindim. Herşey gönlünce olsun, selamlar
Çiğdem hanımcım teşekkürler, optik nörit nedeniyle 3 gün steroid ilaç uygulaması yapıldı, 2 hafta da azaltılarak kortizon kullandı; bugünkü kontrolde görmede ibr iyileşme saptanamamış maalesef, bakalım ilerleyen günlerde ne olacak..
Pelin hanımcığım, çok haklısınız herşey bizde bitiyor. Annem bu kadar sakin karşılamasaydı biz de bu kadar sakin yaklaşamayabilirdik.. Annenize de çok geçmiş olsun..
Mukaddes hanım teşekkürler..
Denizciğim çok sağol, selamlar..
sevgilerimle…
Merhaba Çiğdem Hanım,
Çok geçmiş olsun.İnşallah anneniz en kısa sürede iyileşir.
Sevgilerimle,
Melda
Merhaba Çiğdem hanımcığım,
Annene geçmiş olsun. Umarım gözleri eski sağlığına kavuşur. Sizi de kutlarım böyle duyarlı, şefkatli , ilgili bir evlat olarak davrandığınız için.
Bu arada Has Bahçede kahvaltı fikri çok iyi olurdu, ancak o gün başka bir arkadaş grubumla da önceden belirlenmiş bir günümüz var. Sizleri de görmek isterim ama çok bi koşuşturma olacak benim için. O nedenle gelemeyeceğim maalesef.
Sevgilerimle. Hoşçakalın.
Merhabalar Çiğdem Hanımcığım,
öncelikle anneciğinize çoç geçmiş
olsun.Ailenin her zaman birlik
olması ne güzel.Ne güzel hayatın
akışına uyarak yaşamak bu işte.
Ankarada olup sizlerle kahvaltı
etmek ne hoş olur du. Sevgiler
Merhabalar Çiğdem Hanım,
Çok ama çok geçmiş olsun. Annenize acil şifalar diliyorum. Gerçekten zor bir durum. Annenizin olgunluğuna hayran kaldım.Umarım eski sağlığına kavurşur. Şuan aklıma geldi, belki Reiki daha da destek olabilir. Güzell enerjilerimi gönderiyorum annenize ve size. İnşallah herşey iyi olur.
Sevgilerimle
Gözde
Melda hanım çok teşekkür ederim..
Sevgili Jülide, teşekkürler.. 11’inde seni de görmeyi çok isterdim, başka bir zaman yine görüşürüz…
Şenay hanımcım sağolun, hepimizin annesi çok özel ve biricik; bu süreci ayrı geçiremezdik.. Ankaraya gelirseniz mutlaka beklerim..
Gözde hanım, çok sağolun.. Anneme ben de hayran kaldım, bu süreçte beni öyle şaşırttı ki.. Eskiden olsa “bu da başıma geldi, neden oldu, bunu da mı yaşayacaktım… ” derdi. Dün doktor kontrolünden sonra konuştuk, görmesinde ilerleme / gerileme olmadığını, buna da şükrettiğini, durumu korursa bunun da iyi olduğunu söyledi.. Yanımdayken reiki yapıyorum, uzaktan gönderiyorum.. Onun sükuneti ve evrenin desteğiyle düzeleceğine inanıyorum..
sevgilerimle…
annenize acil şifalar diliyorum.inşallah en zamanda eski sağlığına kavuşur.
merhaba çiğdem hanım, öncelikle geçmiş olsun. annenize de Allah’tan şifalar diliyorum.ailemizden birini rahatsız ve mutsuz görmek gerçekten çok zor..en hayırlı ve kolay şekilde bu sıkıntıyı atlatmanızı diliyorum…
Çiğdemcim çok geçmiş Olsun ..acil şifalar dilerim