İşte bir yılın daha sonuna geliyoruz; 2 ayımız kaldı… 2012 hedefleriniz ne alemde demeyeceğim size; bugüne kadar neler yaptınız / yapamadınız / nerelerde tıkandınız zaten biliyorsunuz. Ve şunu dediğinizi de duyuyorum: “Şunun şurasında 2 ay kaldı, ne yapsam da bitiremem / hedefime ulaşamam…”
O yüzden bu yazıyla hedefim, 2013 hazırlıklarına başlamak…
* Tam da şu andaki düşünce sistemimizin farkına varmak,
* olaylar kontrolden çıktığında nasıl davranacağımızı anlamak,
* olaylara farklı açılardan bakabilmek
* ve de hepsinden önce kendimizi sabote ederken yaptıklarımızın nasıl alışkanlık haline dönüştüğünü göstermek istiyorum.
Daha önceki yazılarımda çeşitli şekillerde kendimizi sabote ettiğimizden söz etmiştim.
Gelin şimdi de bu davranışlar ne gibi alışkanlıklar haline dönüyor, onlara bakalım:
1. Kendini sabote eden kişiler negatif düşünür ve konuşur, negatif eylemlerde bulunurlar. Havanın sıcak / soğuk olduğundan, yağmurun ayakkabılarını kirlettiğinden, rüzgarın saçlarını bozduğundan ve daha bir sürü şeyden şikayet ederler. Herkes onlara karşıdır; her olasılık ya da alternatifte problemler vardır ama fırsatları görmezler.
2. Düşünmeden hareket ederler. Bişeyi beğendilerse 1 saniye düşünmeden alır, sonra daha iyisini ya da güzelini görüp pişman olurlar. Paraları kalmayana kadar harcar, sonra da parasızlıktan yakınırlar. Sonuçlar değil, bir anlık keyifler onları mutlu eder.
3. Dinlediklerinden daha çok konuşurlar. Çünkü onların zihnindekiler her zaman doğrudur ve bu yüzden de önerilere / tavsiyelere kendilerini kapatırlar. Çoğu zaman da ne söylediklerinin bile farkına varmazlar.
4. Kolayca vazgeçerler. Başarılı insanlar, başarısızlıkları sonuca giden yolun adımları olarak görürler; sabotajcılar ise başarısızlığın / hatanın ilk sinyalini aldıklarında bunu kaçış işareti olarak alırlar. Başlangıçtaki çabanın yerini, hatayla yüzleşmenin kaçış arzusu alır. Sonra başka bir hedefe doğru gitmeye başlar ve aynı şeyleri yapıp aynı sonuçları alırlar. İsteklerini gerçekleştirme konusunda sebatkar davranmazlar.
5. Yardım istemezler. Çünkü yardım istemek onlar için yetersizlik anlamına gelir. Bir konuda bilgisi olan ya da başarıya ulaşmış kişilerden yardım isteyip ileri gitmek yerine, debelenmeye devam ederler.
6. Vakitlerini boşa harcarlar. 1 sonraki adımın ne olacağını planlamadıklarından adım atmakta gecikir, geciktikçe nasıl olsa olmayacak diye keyif aldıkları ama istekleriyle alakası olmayan şeylere yönelirler. Zaman geçip gider, ne zaman gittiğini anlamazlar.
7. Kolaya kaçarlar. Sonunda pek bişey elde edemeyecekleri zahmetsiz bir yolu, neticesi çok güzel olabilecek ama zor bir yola tercih ederler. Ufacık zorlukları abartırlar, başarısızlıklar onlar için felakettir, hatalardan ders almak yerine hemen vazgeçerler. Güvenlik alanlarından çıkmaktan korktukları için eyleme geçmezler.
Lütfen sadece 1 hafta kendinizi gözlemleyin; bahsettiğim bu davranışlardan sahip olduklarınız var mı? Varsa bilin ki, kendinizi sabote ediyorsunuz. Kendinize bir iyilik yapın ve sabotajı bırakın; inanın herşey daha kolay olacak…
Sevgimle kucaklarım…
3 Comments
Çiğdem uzun bir aradan sonra merhaba,
Bende bu günlerde seni arayacaktım ki bülten ailin geldi.Uzun zaman oldu yazmıyordun umarım herşey yolunda gidiyordur.Bülteni okudum iki sorum olacak :
1) Eğer kişi kendisini sabote ediyor ve böyle bir alışkanlık kazanış ise bu alışkanlıktan nasıl kurtulabilir?
2) Çevremizde böyle insanlar var ise demiyeceğim herkes için var olduğunu düşünüyorum.Bu insanların olumsuzluklarından kendimizi nasıl korumalıyız?
ve onların bu davranışlarını bir nebze değiştirmeleri için kendimizde nasıl değişikliler yapmalıyız?
Sana ve okuyan herkese 2013 hedeflerini gerçekleştirebilmeleri için iyi dileklerimi yolluyorum ,güzel yazılarını bekliyorum.
Nurhayat
1 numara var ben de zaman zaman…depresif olduğum dönemlerde özellikle…gerçi bu düşünce zaten depresif ediyor belki de…
sevgiler ,,
Merhabaaaaaaa,
Benim değiştirmek için farkında olduğum düşüncem,
-Sosyal ilşkilerde herkes gibi hareketli olmak istiyorum,ama bir yandanda çalışıp,evle ilgilenmek,kendimizi geliştirmek,derinleşmek,öğrendiğimiz çalışmaları uygulamak v.s içinde yalnız kalmak ve zaman lazım
bunlarda hep içimde eksik olduğum duygusunu taşıyorum.
Sevgiler…