Sizi ilk aradığımda bir çok insan gibi köşeye sıkışmış, karamsar, hiç bir şeyin iyi olmayacağına inanan, tedirgin bir durumdaydım. Bir çok kişisel gelişim kitabı okumuş, hesapta yapmam gerekenleri bilen, ancak uygulama kısmında sorun yaşayan yani her hangi bir adım atamayan ve en kötüsü de güçsüzlüğüne ikna olmuş biriydim. Ailemle ve özel hayatımla ilgili türlü sıkıntılara, tatmin olmadığım bir işe sahiptim.
Bugün hayatıma baktığımda; geleceğe umutla baktığımı, kendime değer vermeyi ve ben varsam hayatın var olduğu düşüncesini öğrendiğimi görebiliyorum.
Eski alışkanlıklarımı değiştirebileceğimi, ‘yapamam’ dediğim her şeyi yapabileceğimi, geçmişte veya gelecekte yaşanmadığını, önemli olanın içinde bulunduğumuz an olduğunu biliyorum artık.. İsteklerimi net olarak belirleyip, buna paralel hareket ettiğimde elde edebileceğimi de..
Kendi hayatımla ilgili kontrolün, sadece benim elimde olduğunu nihayet anladım. Bakış açısının önemini ve insanın bakış açısıyla kendi hayatını nasıl etkilediğinin farkındayım artık.
Ailemle ilgili konularda ciddi mesafe kat ettiğimi, yapmayı düşündüğüm ancak imkansız gibi gördüğüm işle ilgili aldığım yolu, özel hayatımla ilgili olmaz gibi gördüğüm şeylerin pek de güzel olabildiğini, kabul edebilmeyi, enerjimi boşuna harcamaktan vazgeçtiğimi görmek beni mutlu ediyor.
Her şeyin ‘ben’de başlayıp, ‘ben’ de bittiğinin bilincine varmamı, kendimle barışmamı, güzel şeylerin kolaylıkla da yaşanabileceğini, varlığına emin olduğum kalıpları, düşünceleri aslında ‘oluşturulduğunu’ yani aslında olmadığını görmemi sağladınız.
Yoluma ışık tuttuğunuz bu bir yıl içinde, her şey birden bire değişmedi tabii ki, hatta zaman zaman ‘yok, olmayacak’ dediğimi de hatırlıyorum.. Sonra beni nasıl silkeleyip kendime getirdiğinizi de:))
Görüşmelerimizde de sık sık söylediğim gibi, sihirli bir değneğiniz var sanki ve o değnekle dokundunuz hayatıma ve bana:)
Varlığınıza, yollarımızın kesişmiş olmasına şükür ediyorum. Her şeyin her geçen gün daha iyi olduğunu görüyor ve buna inanıyorum.
Sizi seviyorum, teşekkür ediyorum.
ve en önemlisi; ben artık kendimi seviyorum;)
İlkay – İstanbul